versie 26 augustus 2019 |
De Gouden Tafel |
"Vóór anderhalve eeuw zou een afstammeling van de rijke familie van Elsacker, met een groot fortuin, ons dorp verlaten hebben en de wijk genomen hebben naar het buitenland. Van dezen persoon werd niets meer vernomen tot vóór een zestigtal jaren, toen de spraak liep, dat de groote erfenis van den uitgewekene zou uitgekeerd worden. Alhoewel van tijd tot tijd deze erfenis opnieuw opgerakeld wordt, werd tot op heden nog niets verdeeld. Deze zaak noemt men "DegoudenTafel". Waarheid of verdichtsel? |
Hier volgen enkele historische gegevens die begrijpelijkerwijs aanleiding zouden hebben kunnen geven tot het ontstaan van deze legende: |
"Geschiedenis van Loenhout" (door A.J. van Aken, Loenhout, november 1938) |
Jan van Elsacker, zoon van Hendrik van Elsacker en Maria Lodewijckx, werd op 29-08-1686 te Wuustwezel gedoopt. Jan is, waarschijnlijk naar het buitenland getrokken, broer van Cornelia van Elsacker, van wie nooit meer iets vernomen werd: 'zekere broeder van wijlen Cornelia van Elsacker, de welcke als nu vanover veertigh jaren jongeman vertrocken ende uijtlandigh is geweest, sonder dat sij echter weten ofte oijt naar alle mogelijcke gedaene recherges hebben konnen aghterhaelen waer hij naer toe ofte vervaeren is, als van hem 't sedert sijn vertreck geene de minste tijdinghe bekomen ofte hebben connen vernemen, zoodanighlijck dat sij presumeren den selven uijtlangen doodt ende jongman ofte sonder wettige descendenten gestorven te zijn.....' |
Recente opzoekingen hebben uitgewezen dat Jan overleden is te Poederlee op 11-02-1781 na een huwelijk met Anna Renders. Zij hadden één zoon: Joannes. |
de erfenis van Peter (uit “De erfenis van Peter van Elsacker” door Frans en Herman Van Elsacker, Antwerpen 1997) |
Jan Uyttenhoorn (1715-1798), zoon van Catharina van Elsacker, was de enige erfgenaam van het fortuin van de diplomaat Peter van Elsacker. Na zijn overlijden, en door de gewijzigde erfeniswetten van Napoleon, ging dit fortuin verloren voor de kinderen van Frans Bernard van Elsacker. Deze erfenis werd gedurende een kwarteeuw gerechtelijk (en vooral door Carolina van Elsacker hardnekkig) betwist. Een laatste uitloper hiervan vindt men wellicht bij de juffrouwen Wagemans, dochters van Coleta Van Elsacker (geboren 1808), in de gasthuisstraat te Turnhout. Coleta was de dochter van Frans Jan (geboren 1765), die de zoon was van Frans Bernard. In de omgevende familie werd verteld: "daar in Turnhout, daar zit nog geld". |
de Vlaamse stam (uit "De Vlaamse Stam", 1969) |
Joannes Josephus Van Elsacker (geboren 05-10-1799) nam dienst in het Nederlandse leger in oktober 1826. Hij werd er luitenant bij de huzaren. Hij verbleef vermoedelijk in 1830 te Batavia, en in 1832 op Java. In november 1832 ontving de gouverneur van de provincie Antwerpen een (natuurlijk in het frans gestelde) brief van l’administration de la Sûreté Publique waarin hem gevraagd werd een lijst aan te leggen van alle Belgen uit zijn provincie die nog in vijandige Nederlandse dienst waren (of van wie men dit veronderstelde) het zij als militairen, als fonctionaires politiques, administratifs ou judiciaires of als employés dans une administration quelconque. Vele personen, die in deze lijsten vermeld werden keerden wellicht nooit naar hun geboortestreek weer. |